PLAT KOREN.

         Al morgen en al licht!
              Over wegen,
              over voren,
                 ligt
           het platgeslegen
                koren
     roerloos op zijn aangezicht.
Stil, stam op stam, en aarke op aarke.
 Zacht leest het windje een zilverdrop
  van 't zwaarbeladen hoofdjen op:
   doch nergens roert een haarke.
  Kijk, daar steekt een auwblauwblom
     haar kroezelkopke tusschen.
         Ginds nog één, nog,
          zoovele, en, och,
  zoo dik als naalden op een kussen.
     En in en uit, en omendom,
        fliefladderend vliegt,
 en kriept en klaagt, en gekt en liegt,
     een bende grauwe musschen.
   Maar wie toch zit en leeuwerikt
              zoo tijdig
             ginder boven?
      Hij tiereliert en wiekenwikt
              aardmijdig
              opgestoven;
  hij klimt en kleint, hij blinkt en blikt
              half nijdig
          in den zonnenoven...
De hemel brandt, en alles ligt te stoven.



18 Echo's, Gent (A. Siffer) 1900, 131 p.
47 Gedichten, Amsterdam (S.L. Van Looy) 1907, 224 p.
54 Gedichten, tweede vermeerderde druk, Amsterdam 1911, 242 p.
59 Gedichten, derde vermeerderde druk, Amsterdam 1918, 305 p.